Πλαστά εισιτήρια: Μην πέφτετε από τα σύννεφα.. θα χτυπήσετε..

Έκπληκτη η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε για πλαστά εισιτήρια σε αγώνες της Super League. Αμέσως οι ομάδες έβγαλαν ανακοινώσεις για το ρεπορτάζ που στόχο έχει να σπιλώσει την υπόληψη τους.
Βέβαια, ο Ολυμπιακός έχει τιμωρηθεί για το εν λόγω θέμα τον περασμένο Μάρτιο και του επιβλήθηκαν πρόστιμα.
Στον αντίποδα, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2010, ο πρόεδρος της Π.Α.Ε. Πανσερραϊκός Πέτρος Θεοδωρίδης αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών για το ίδιο θέμα καθώς ισχυρίστηκε πως: «Δε φταίμε εμείς αν στη Δ.Ο.Υ. δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους οι υπάλληλοι».
Την ίδια στιγμή είναι περιττό να αναφέρω πως αν πάρετε εφημερίδα τη Δευτέρα και δείτε εισιτήρια-εισπράξεις θα νομίζεται ότι την προηγούμενη ήσασταν σε «λάθος» γήπεδο.
Και αν νομίζεται ότι τα μεμπτά τελειώνουν εδώ κάνετε μεγάλο λάθος. Στις εισπράξεις των ομάδων από τα εισιτήρια το συνολικό ποσό ενώ θα έπρεπε να είναι πολλαπλάσιο του 5, λόγω των τιμών των εισιτήριων 15€, 20€, 25€, 50€ κ.τ.λ., βλέπουμε το σύνολο να τελειώνει σε 1 ή 3 ή 7 (π.χ. 13.542€).
Για να πειστείτε σας παραθέτω το εξής στοιχείο: Το παραπάνω έγγραφο που σας παραθέτω, είναι εκκαθάριση αγώνα 16ης αγωνιστικής της Super League 2008-2009. Όπως μπορείτε να δείτε και εσείς τα 2000 εισιτήρια από τα συνολικά 7700 είναι οικογενειακά/παιδικά της τιμής των 2€. Την ίδια στιγμή παρουσιάζονται κομμένα εισιτήρια των της τιμής των 0,50€ και 1,00€!!!! Όσο απίστευτο και αν ακούγεται είναι πραγματικότητα. Βέβαια, μάταια οι οπαδοί που παρακολούθησαν το παιχνίδι εκείνη την ημέρα θα αναρωτηθούν που πωλούταν τα εισιτήρια με τις παραπάνω τιμές.
Το αστείο σε όλη την ιστορία δεν είναι αν ένα μαγαζί κόβει όλες τις αποδείξεις ή όχι. Αλλά παρά τη φοροδιαφυγή και τις παρατυπίες που έχουν σημειωθεί και σημειώνονται κατά καιρούς, και παρά τα στραβά μάτια απο τους μηχανισμούς, οι ομάδες αδυνατούν να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του προς την εφορία, με το κράτος να διαγράφει συνεχώς προσαυξήσεις και πρωτογενές χρέος. Αλήθεια, με τα διαρκείας τι γίνεται;

Οι μάγοι με τα δώρα… Για τους πρόεδρους των ομάδων!!

Οι ημέρες των Χριστουγέννων προσφέρονται για να δείξεις την αγάπη σου στον πλησίον σου. Έτσι και τα «Ψιλά Γράμματα» αποφάσισαν φέτος να κάνουν από ένα δώρο στους προέδρους και τους μεγαλομετόχους των ομάδων της Super League. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, και σε οπαδούς..
Βαγγέλης Μαρινάκης: Το Χρυσό κλειδί.. της παράγκας. Χωρίς αντίπαλο πλέον και με τον κύριο Χοχοχο δίπλα του, το αξίζει καθώς το κέρδισε με το σπαθί του.
Νίκος Πατέρας και λοιποί πολυμετοχικοί: Από ένα παλτό. Όχι για να τους θυμίζει τις μεταγραφές που γίνονται στον Παναθηναϊκό αλλά για να αντέξουν τους -5 βαθμούς για τα επόμενα χρόνια.. (Σε περίπτωση αποχώρησης παρακαλούνται οι κύριοι να αφήσουν τα δώρα για τους επόμενους).
Θοδωρής Ζαγοράκης: Μία καμήλα για να ψάξει τους άραβες να πάρουν τον Π.Α.Ο.Κ. και μόλις τους βρει μετά να την έχει πρόχειρη για να τους ματαψάχνει να βάλουν λεφτά.
Σταύρος Αδαμίδης: Έναν βάτραχο γιατί από πρίγκιπες χόρτασαν στην Α.Ε.Κ..
Μάκης Ψωμιάδης: Τσίχλες νικοτίνης για να κόψει τα πούρα αφού έχει και προβλήματα υγείας και με χαρτί γιατρού.
Χρήστος Πανόπουλος: Τρείς προπονητές στη συσκευασία του ενός για να βγάλει τη χρονιά του.
Θανάσης Αθανασιάδης: Ένα κύπελλο επιχρυσωμένο με χερούλια για να μπορούν να το σηκώνουν ψηλά χωρίς φόβο μην τους πέσει, μια και το έχουν απωθημένο στην Παπαναστασίου.
Απόστολος Παπουτσάκης: Ένα πιστόλι για να ρίχνει μπαλοθιές και πάνω μία μαντινάδα που θα λέει: «Όσο το όπλο τούτο δω τις μπαλοθιές θα ρίχνει, ποτέ ο Εργοτέλης μας ΌΦΗ να μη γίνει».
Αχιλλέας Μπέος: Τα τιμολόγια από τις αγορές των δώρων στους υπόλοιπους.
Γιάννης Τάκης: Το νέο CD του Αντώνη Ρέμου με τίτλο «τέρμα πια τα δανεικά».
Γιώργος Λιμπάντσης: Ένα πλοίο για να πηγαίνει πιο συχνά στο νησί. Όχι της Ρένας Βλαχοπούλου αλλά του Dimi..
Γιώργος Μποροβήλος: Ένα πουγκί με.. πέτρες γιατί τα διαμάντια τούς, εε μας, τελείωσαν.
Γιώργος Σπανός: Το δεδικασμένο του Πέτρου Θεοδωρίδη για το θέμα των εισιτηρίων. (Το δώρο να μοιραστεί στην επόμενη συνεδρίαση της Super League σε φωτοτυπίες).
Κώστας Τσακίρης: Ένα σκεπάρνι για να οργώνει το γήπεδο της Ν. Σμύρνης σε περίπτωση που οι οπαδοί επιδοθούν και πάλι στο μέλλον σε περίεργα σπορ εντός γηπέδου. Παρακαλείται ο κ. Τσακίρης να μην πάρει το δώρο μαζί του καθώς είναι δώρο για το «σπίτι». Η Π.Α.Ε. να το κουβαλάει μαζί της σε κάθε εκτός έδρας αγώνα τη νέα σεζόν. Χρειάζεται στη Football League.
Πέτρος Θεοδωρίδης: Ένα κρασί της παρέας για να γιορτάσει με τους νέους του φίλους.
Κώστας Πηλαδάκης: Ένα αγροτικό αυτοκίνητο. Για εύκολες μετακινήσεις χωρίς φόβο αποκλεισμού στα χωράφια της Football League.
*Τα δώρα μοιράζονται με βάση τον βαθμολογικό πίνακα των Χριστουγέννων.

Ο πόλεμος τελείωσε… Κρίμα…

«Πέρασε έξω ρε λαμόγιο». «Άμα σε πιάσω από τον σβέρκο όπως τον Φουστέρ θα καταλάβεις». «Έλα εδώ να σε δω». Αυτές είναι μερικές από τις ατάκες που ακούστηκαν στη συνεδρίαση της Super League την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010, και που σίγουρα θυμίζουν πόλεμο. Άλλωστε εγκλήματα κατά της Ελλάδας γίνονται μόνο σε πόλεμο. Το να επικαλεστώ τις ιστορίες της «ζούγκλας» από το soccerplus.gr, είναι περιττό. «Η Super League ήταν χωρισμένη σε παρέες με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να θέλουν να παίξουν το δικό τους παιχνίδι», δήλωσε πολύ εύστοχα ο πρόεδρος της Π.Α.Ε. Πανσερραϊκός Πέτρος Θεοδωρίδης.
Ο πόλεμος τελείωσε. Ο πόλεμος τελείωσε. Το κάστρο, όπως πάντα, έπεσε από μέσα. Η κερκόπορτα ευρέθη. Ο νέος «εφιάλτης» ήρθε πάνω σε κότερο. Ο παναθηναϊκός είναι πλέον ορφανός και όχι μόνο από Πατέρα.
Μια νέα εποχή ξεκινάει. Μετά την εποχή του «καπετάνιου» και την εποχή Κόκκαλη που σηματοδοτήθηκε από τον Παπουτσέλη ξεκινάει η εποχή Μαρινακή. Οι ισορροπίες αλλάζουν και οι φίλοι του Πατέρα μένουν μόνοι τους στο πεδίο της μάχης, με τους φίλους του Μαρινάκη να πανηγυρίζουν. Όσο είχαμε πόλεμο στη Super League ο 3ος με τον 15ο απείχαν μόλις 8 βαθμούς. Τώρα τα πράγματα αλλάζουν και η ψαλίδα θα είναι διαφορετική. Οι διαιτητές δε θα φοβούνται να μην γίνουν θύματα πολέμου και απλώς θα πάνε με τον νικητή. Και η Ε.Π.Ο., θα λειτουργεί σαν ένας άλλος Ο.Η.Ε. υπέρ της ειρήνης, κηρύττοντας πόλεμο σε όποιον κρίνει «εχθρό» αυτής.
Και το χειρότερο μέσα σε όλα αυτά.. Άντε να βρεις τώρα πρώτο θέμα μέσα από συνεδρίαση της Super League..

Απεργία: Η παραδοχή της αποτυχίας

Κύριοι συνάδελφοι,
Είναι αξιοθαύμαστο που υπάρχουν ακόμη ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ που αγωνίζονται στο πλευρό των ανέργων και χαμηλόμισθων δημοσιογράφων.
Στο πλευρό των δημοσιογράφων που δουλεύουν για 300€ στις δίκες σας καταπληκτικές εκπομπές στα μεγάλα κανάλια.
Στο πλευρό των δημοσιογράφων που χάρη σε εσάς πλέον πρέπει να νιώθουν περήφανοι που κρατάνε μπλοκάκι.
Στο πλευρό των δημοσιογράφων που για να μπουν σε κάποια Ένωση χρειάζεται 1-2 χρόνια προϋπηρεσία με ένσημα και κατώτερο μισθό και που για να πάρεις κατώτερο μισθό και ένσημα οι εργοδότες σου ζητάνε τη συμμετοχή σου σε κάποια ένωση.
Στο πλευρό των δημοσιογράφων που ανταγωνίζονται γιατρούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους ή απλά τιποτάδες για να εισέλθουν στον χώρο της «δημοσιογραφίας». Έναν χώρο «δημοσιογραφίας» που εσείς φτιάξατε και που αφήνεται κληρονομιά σε όλους τους επόμενους δημοσιογράφους. Όσο για την δικαιολογία ότι έτσι τα βρήκατε και εσείς ή ότι τα ίδια περάσατε.. Νόμιζα ότι οι άνθρωποι αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον, όχι το δικό τους, αλλά των επόμενων γενιών. Εκτός και αν σας έχουν μείνει κατάλοιπα του στρατού και κάνετε στους νέους τα ίδια καψώνια που σας έκαναν εσάς οι παλιοί.
Όλοι εσείς οι ΜΕΓΑΛΟΙ (σε αξία και ήθος, ή απλά σε ηλικία) ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ που βάλατε το λιθαράκι σας και φτιάξατε αυτόν τον «αγγελικά» πλασμένο δημοσιογραφικό κόσμο αντί να κάνετε ακόμη μία απεργία ως παραδοχή ότι όλες οι προηγούμενες απεργίες απέτυχαν και τα προβλήματα παρέμειναν και διογκώθηκαν μπορείτε να κάνετε κάτι πιο απλό. Πηγαίνετε κανονικά στις δουλειές σας. Αρκετά έχετε κάνει για τους νέους δημοσιογράφους. Δεν είναι ανάγκη και γι’ άλλη γαλούχηση στις δικές σας τακτικές. Παγαίνετε κανονικά στις δουλειές σας και αφήστε το καζάνι να βράσει και άλλο. Μην σηκώνεται το καπάκι. Μπορεί να αργήσει να σηκωθεί από τους επόμενους αλλά όταν γίνει να είστε σίγουροι ότι το καπάκι θα πεταχτεί μακριά και οι ατμοί δε θα ιδρώσουν απλά κάποιους αλλά θα τους κάψουν. Η παραίτηση για λόγους ευθιξίας είναι μία ερώτηση που γίνεται προς συνεντευξιαζόμενους άλλων κλάδων και δε θα τολμούσα ποτέ μου να την χρησιμοποιήσω προς εσάς.
Όσο για τους δημοσιογράφους του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA σχετικά με την 48ωρη απεργία της 17ης και της 18ης Δεκεμβρίου και την απόφαση που πήραν… Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο που μαθαίνουν στους νέους τους συναδέλφους να κοιτούν τον κώλο τους οι βολεμένοι και οι υπόλοιποι μπορούν να πάνε να… αγωνιστούν μόνοι τους για να βρούνε τα δίκια τους. Κρίμα που δεν έχει μιμητές η κίνηση αυτή. Τουλάχιστο θα άφηναν το καζάνι να βράζει…

ΓΓΑ, η αρκουδοπεταλούδα μας

Mε αυτό τον τίτλο, ο blogger PIG καταθέτει τις σκέψεις του.
"Η φασουλιά της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού φυτεύτηκε πριν μισό αιώνα και βάλε (Ν.Δ. 3769/1957), άνθισε σύντομα (Ν.Δ. 3865/1958), κάρπισε πάνω στη δεκαετία (Α.Ν. 397/1968), ενώ μπήκε σε παραγωγή από μία εικοσαετία περίπου (Π.Δ. 77/1985). Έκτοτε ρυθμίζει παραμυθένια την άνοδό μας στα σύννεφα, αφού σήμερα είναι ο μονόδρομος ζωής για πάνω από 60 ολόγυμνες νεραϊδομοσπονδίες πάσης φαντασίας και γόνιμου τσιμπολογήματος.
Γιγαντώθηκε, μέρα τη μέρα, μέσα από τις κομματικές λυμματολάσπες και σήμερα υποδύεται το απίστευτο, το ανύπαρκτο : Πως τάχα αυθεντικά “…διαμορφώνει και διοικεί, με γνώμονα το εθνικό αθλητικό συμφέρον και με βάση τις αρχές του ολυμπιακού ιδεώδους, το στρατηγικό πρόγραμμα της αθλητικής πολιτικής.”
Αναρωτήθηκα πολλάκις τι διάολο συμβαίνει και προηγμένες χώρες, όπως η Ελβετία π.χ., δεν έχει επιφανείς αθλητές στο μπάσκετ, η Ιαπωνία γιατί δεν έχει αστέρια στο γυναικείο πόλο, ο Καναδάς πώς και δεν παρουσιάζει επιτυχίες στο χάντμπολ. Τέτοια ανοργανωσιά άραγε τους δέρνει;
Αντίθετα! Μάλλον εμείς έχουμε χάσει την μπάλα και συνταιριάζοντας τη θρασεία λαμογιά με την κοινωνική απρέπεια, συναινούμε άκοντες να κανακεύεται με δημόσιο χρήμα ακόμη και η ομοσπονδία (λέει) του τριάθλου. Εξήντα χιλιάδες το μοντέρνο πένταθλο, άλλες τόσες το γκολφ, εκατόν τόσες χιλιάδες η ιππασία. Επιχορηγήσεις ! Πάνω από σαράντα τρία εκατομμύρια ευρώ για ομοσπονδίες, στάδια, σωματεία και πάει λέγοντας.
Αν κάποιος βρει έναν, έστω και έναν από αυτούς τους χιλιάδες συλλόγους, που είμαστε όλοι μέλη, να μην έχουν παράτυπα βιβλία, να μην κάνουν τσαπατσουλιές στις εκλογές τους, να μην φυτοζωούν γύρω από συνδρομές και παπατζιλίκια, του δίνω δυο σταυρωτά φιλιά. Χρειάζονται οι αθλητικοί σύλλογοι, ασυζητητί. Ειδικά στις μικρές κοινωνίες παράγουν έργο και δίνουν λύσεις. Είναι μήτρες και κυψέλες. Η διαφωνία που οφείλουμε να δούμε κατάματα, είναι ο τρύπιος δημόσιος μανδύας της σκέπης τους.
Σωματεία-σφραγίδες λυμαίνονται τις διοικήσεις των ομοσπονδιών. Φτηνοσκυλάδικη αλλά ενίοτε και αιματηρή βία στις κερκίδες. Πρόεδροι-πλύστρες νυχτοευρώ, βασιλιάδες στα ΜΜΕ. Managers, μεσίτες, εταιρίες ιματισμού ρυθμίζουν τα ρεκόρ και τις αξιοπρέπειές μας. “Επαγγελματίες” ήρωες καταπίνουν ντόπες σαν φιστίκια του σούπερ Γκούφυ, αφού η anti-doping-control ηγεσία δεν διαθέτει ούτε ουροσυλλέκτες. Αθλητική δικαιοσύνη σε κρίση ταυτότητας, δημοσιογραφία σε κιτρινοφυλλάδες επιπέδου μαμελουκιστάν. Στοιχηματζήδες καθορίζουν αποτελέσματα, μεταολυμπιακά έργα σε κατάρρευση, ρεπόρτερς μυριάδες σε εβδομαδιαία ταξίδια αναψυχής. Μπράβοι και τραγουδιάρες στα VIP καθίσματα, εφοπλιστικές σουίτες για πατρίκιους και πατριδοκάπηλα συνθήματα για τους πληβείους. Δορυφορικές πλατφόρμες και συνδρομητική αποχαύνωση του όχλου που τον μασταίνουν. Νομικά πρόσωπα-γίγαντες με διοικήσεις νάνων που αναμασούν μπαρούφες, εγκαταστάσεις δισεκατομμυρίων ως παλάτια στην άμμο. Φαυλότητα, αλισβερίσια αχρείων, βανδαλισμοί, ερμαφρόδιτοι λακέδες : Ατέλειωτος ο εφιάλτης. Ένας ασύντακτος λαός με βαμμένα κασκόλ απορεί αδιαμαρτύρητα μπρος στο τιτάνιο μέγεθος του κύκλου εργασιών, σύρεται στην απαιδευσιά, τα παιδιά μας έρμαια στο οπαδικό μίσος.
Ο αθλητισμός μας ψάχνει τ΄ αστροπέλεκο του Δία, ένα ηλεκτροσόκ πολλών γιγαβόλτ: Κατάργηση της ΓΓΑ τώρα, βιαίως στο εκπαραθυρωθείναι.
Ένα τρυφερό παραμύθι με ξωτικά που μεταλλάχθηκαν, και άλλοτε ρεύονται ως άγριες αρκούδες χαριεντιζόμενες στο μέλι, κι άλλοτε λικνίζονται ως της άγνοιας αναμάρτητες πεταλούδες. Χαρήκαμε, κλάψαμε, ριγήσαμε, θυμώσαμε-κι η Λιλιπούπολη, όμως, κάποτε τελειώνει. Ελάτε κύριοι να ξαναχτίσουμε τον αθλητισμό μας, υγιεινά, δείτε τα πράγματα με γενναίο ρεαλισμό και τόλμη :
-Κατάργηση όλων των μη κερδοσκοπικών (τάχα) σωματείων από τις λίστες της κρατικής μέριμνας, και διάλυση της ανόητης αθλητικής ιδιότητας. Ας ανασυνταχτούν μόνοι τους, μπορούν.
-Κατάργηση της ΓΓΑ και όλου του πενταόροφου εκτρώματος της Λ. Κηφισίας. Αρκεί και περισσεύει μία υποδιεύθυνση στο Υπουργείο Εσωτερικών, αντί των δύο (2) Γενικών Διευθύνσεων και των εννέα (9) Διευθύνσεων, των δεκατεσσάρων (14) υποτομέων, με εκατοντάδες υπαλλήλους γαλέρας και εκλογομαγεριού.
-Ούτε καν Υφυπουργός Αθλητισμού δικαιολογεί την ύπαρξη του σε ένα μοντέρνο κράτος. Κατάργηση του επιτελείου εξυπηρετήσεων.
-Κατάργηση όλων των κρατικοδίαιτων Ομοσπονδιών και όλων των δελτίων αθλητών. Το μητρώο αθλουμένων ανά σωματείο ανά άθλημα κλπ δεν ενδιαφέρει -κι ούτε αφορά- κανένα σύγχρονο κράτος, εκτός των στατιστικών μετρήσεων.
-Κατάργηση των Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής ως άνευ αντικειμένου, και ανασυγκρότηση εκ του μηδενός. Οι πολυτελείς “αθάνατοι” ας κάνουν επιτέλους την αρχή αποσυρόμενοι στο σιωπάν.
-Κατάργηση των ελληνικών αποστολών στο εξωτερικό. Οι εθνικές ομάδες να συγκροτούνται μόνον από μαθητές-φοιτητές έως 25 ετών, ερασιτέχνες, αδιαπραγμάτευτα.
-Κατάργηση των χορηγιών του ΟΠΑΠ, με αντικατάσταση ενός δαμόκλειου φοροεισπρακτικού μηχανισμού επί των εσόδων από εισιτήρια, μετεγγραφές, συμβόλαια, χορηγίες, πρόστιμα και ενοικίασης χρήσης εγκαταστάσεων.
-Περιέλευση όλων των σταδίων, γηπέδων, εγκαταστάσεων, στους Δήμους. Ομοίως και οι υπάλληλοί τους.
-Απόσυρση άρδην όλων των αιτήσεων για ανάληψη μεγαλόσχημων διοργανώσεων με αρχοντοχωριάτικες φιέστες. Στόχευση στις περιφερειακές διημερίδες και τον εσωτερικό αθλητικό τουρισμό.
-Οι διαιτησίες, οι κανονισμοί, οι δικαιοδότες, η αστυνόμευση, να περάσουν στη φροντίδα των clubs, των ligas, των κυρίων που κερδοφόρα θέλουν να ασχοληθούν με το επενδυτικό τους αντικείμενο. Το κράτος να θέτει ένα υψηλό minimum αρχών.
-Κατάργηση δια ροπάλου των διαφημίσεων δημοσίων οργανισμών στις φανέλες τους. Κατάργηση των κρατικών διαφημίσεων σε έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα. Το μολυσμένο συρίγγιο να κατακαεί.
-Κατάργηση των πολυδάπανων τηλεοπτικών καλύψεων από κρατικά κανάλια σε εκδηλώσεις κερδοφόρων εταιριών. Η σπατάλη σε διαστάσεις μυθικού τέρατος.
Ποινές κέρβεροι για παραβάτες και αχυρανθρώπους, αστικές κυρώσεις μέχρις εσχάτων στους βιαιοπραγούντες.
-Κατάργηση πλήρης των προνομίων εισαγωγής στα ΑΕΙ, των διορισμών στο στρατό, των πολυθεσιτών και μελών στις επιτροπές του αίσχους.
-Συστηματική ανάδειξη του σχολικού και πανεπιστημιακού αθλητισμού σε μοναδική έκφραση του κρατικού αθλητικού γίγνεσθαι. Τα ΤΕΦΑΑ να ανακτήσουν κύρος και Αποστολές, οι γυμναστές να αναλάβουν ουσιαστικό επιστημονικό έργο.
-Ίδρυση Ακαδημίας του Αθλητισμού, ανάδειξη των αξίων παλαίμαχων αθλητών σε υπερκομματικά αποφασιστήρια. Αλλαγή πλεύσης και διδαχής για την έννοια του αθλείσθαι.
-Ειδική έμφαση στον κλασσικό αθλητισμό, τόνωση του εθνικού ενδιαφέροντος στα εξόχως ελληνικά άθλα. Ορεινές δράσεις, λαϊκό ποδήλατο και βάδην, επικεντρώσεις στα παχύσαρκα παιδιά και π.χ. στους καρδιοπαθείς, στα ΑΜΕΑ, είναι καιρός να πρωτοπορήσουμε.
-Προσανατολισμός στην μαζικότητα της διάχυσης των Ολυμπιακών και Βικελαίων ιδεών από τα δημοτικά σχολεία, δραστηριοποίηση και στήριξη του ανώνυμου αθλούμενου, όπως και του αθλητικού εθελοντισμού ως δείγμα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Αναζητείται πυγμή. Ναι, δεν είναι εύκολο να γκρεμίζεις ένα σύστημα τόσο αχανές. Όμως απραξία δεν νοείται πλέον : ή θα βαυκαλιζόμαστε εσαεί στη μπόχα των ψευδογιορτών ή τώρα θα κολυμπήσουμε γενναία στο έλος της α(θ)λητικης βρώμας μέχρι την όχθη της νέας πραγματικότητας. Το ελληνικό αθλητικό δάσος νοσεί, όξινη βροχή το σάπισε για τα καλά, θηρία και παράσιτα το κατέκλυσαν, οι οικογένειες το εγκατέλειψαν ανεπιστρεπτί από τόπο ψυχαγωγίας και διδασκαλίας αρετών.
ΥΓ. Μη φρικάρετε, μη διστάζετε, δεν είναι ουτοπία. Σκεφτείτε τη σιχασιά που μοιραζόμαστε μπρος στη φρίκη κάθε Κυριακής".
Σημ.: Για του λόγου το αληθές... http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=232554
Πηγή: dikisportsblogspot.com

ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: «ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΗΠΕΔΟ»

Τους Μεσογειακούς αγώνες ζήτησε για να κάνει γήπεδο ο πρόεδρος της Π.Α.Ε. Πανσερραϊκός σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή «Μπουγάτσα με Μπάλα» στο αθλητικό Μετρόπολις Σερρών. Τόνισε ότι δεν έχει έρθει καμία μεγάλη αθλητική διοργάνωση στις Σέρρες γιατί.. οι πολιτικοί κοιμούνται!! όπως δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Δυστυχώς οι τοπικοί φορείς δεν ασχολούνται, όλα τα περιμένουν από εμάς. Το θέμα το έχει αναλάβει ο κ. Βασίλης Χρυσανθίδης ο οποίος και θα ασχολείται με το θέμα του γηπέδου καθώς γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις. Δεν υπάρχει καμία βοήθεια. Δημοτικό θα είναι το γήπεδο. Στη Λάρισα δεν κινήθηκε ο κ. Πηλαδάκης. Στη Λάρισα γίνονται οι Μεσογειακοί αγώνες, κατάφεραν οι πολιτικοί να πάρουν τους Μεσογειακούς αγώνες. Φέρτε μου και εμένα τους Μεσογειακούς αγώνες και θα το κάνω εγώ το γήπεδο. Οι δικοί μας δυστυχώς όλοι κοιμούνται. Θα γίνουν στο μέλλον και άλλες διοργανώσεις. Ας φροντίσουν λοιπόν από τώρα να πάρουν μία διοργάνωση και θα το κάνω εγώ το γήπεδο». Αυτή ήταν η τοποθέτηση του Πέτρου Θεοδωρίδη που εξέθεσε άπαντες στο Νομό Σερρών φέρνοντας όλους προ των ευθυνών τους αφήνοντας συγχρόνως αιχμές για τον μεγαλομέτοχο της Α.Ε.Λ. Κώστα Πηλαδάκη.
Ήταν 15 Οκτωβρίου 2010 όταν ο Πέτρος Θεοδωρίδης παρουσίασε σε εκδήλωση μαζί με τον δήμαρχο Λευκώνα Θεόδωρο Γεωργιάδη το σχέδιο για το νέο γήπεδο του Πανσερραϊκού. Ο στόχος που τέθηκε ήταν η δημιουργία του γηπέδου «Κωνσταντίνος Καραμανλής», 18,000 θέσεων σε τρία χρόνια. Από τότε πλην της ταμπέλας που δεσπόζει στην περιοχή δεν έχει προχωρήσει τίποτα. Ο κ. Θεοδωρίδης, στρέφει τα βέλη του προς τοπικούς φορείς που δεν έχουν σκύψει πάνω από τον αθλητισμό όπως συμβαίνει σε άλλες πόλης ανά την Ελλάδα. Μάλιστα, το νέο γήπεδο του Πανσερραϊκού είναι επιτακτική ανάγκη περισσότερο από ποτέ καθώς το δημοτικό γήπεδο Σερρών και έδρα των «λιονταριών», αντιμετωπίζει ουκ ολίγα προβλήματα αν και πολλά εξ’ αυτών έχουν εξαλειφθεί. Παρ’ όλα αυτά και πάλι ο Πρόεδρος του Πανσερραϊκού καταλογίζει ευθύνες στο δήμο Σερρών καθώς δεν έχουν έρθει τα χρήματα ώστε να ολοκληρωθεί η αποκατάσταση του νοτίου πετάλου, αν και όπως διευκρίνησε δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τον κόσμο.
«Προχωράνε τα έργα. Οι βάσεις και τα υποστυλώματα έχουν μπει. Σε δυο εβδομάδες τα έργα θα έχουν ολοκληρωθεί. Εκείνο που μένει να γίνει είναι να έρθουν τα λεφτά. Δυστυχώς δεν έχει έρθει ούτε ένα ευρώ. Ούτε ο Δήμος ενδιαφέρεται ούτε κανένας. Ακόμα και τώρα όμως, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα υποστυλώματα έχουν τοποθετηθεί κανονικά. Αυτά που έπρεπε να γίνουν γίνανε. Έχουν μπει τα πάντα. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Είχαμε τοποθετήσει και τα κολωνάκια μέσα που παραμένουν», τόνισε.
Στη συνέχεια ο κ. Θεοδωρίδης μίλησε περί.. «φίλων» τονίζοντας: «Φίλους εμείς τους θέλουμε όλους αλλά δε θέλουμε φίλους να μας σκάβουν το λάκκο. Από εκεί και πέρα κανονίζει ο καθένας την πορεία του. Δηλαδή αν είχαμε φίλους τους παλιούς τι θα γινόταν; Όταν λέμε παλιούς και νέους φίλους εννοούμε τους παλιούς και νέους παράγοντες».
Στο ερώτημα για το αν υπάρχουν παρέες στη Super League και αν αυτές οι παρέες είναι στρατόπεδα απάντησε: «Παντού υπάρχουν παρέες. …Παρέες, να μην το πούμε τόσο... Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είναι από τις μεγαλύτερες ομάδες και θέλουν να επιβληθούνε στους υπόλοιπους. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία κόντρα μεταξύ τους και θέλουν να την πληρώσουν οι άλλες οι ομάδες. Δε θα μπούμε εμείς σε αυτή τη διαδικασία. Ο καθένας όπως στρώνει έτσι κοιμάται».
Ο Πανσερραικός φέτος δεν τυγχάνει της διαιτησίας που έτυχε πριν από δύο χρόνια στη μεγάλη κατηγορία, και στο αν ευθύνονται οι νέες παρέες σε αυτό δήλωσε:
«Όχι δε θα το πάμε το θέμα σε αυτό το επίπεδο (παρέας), η διαιτησία καλυτερεύει. Εκτός από ορισμένους διαιτητές οι οποίοι δεν είναι ικανοί όπως είχε γίνει και στο παιχνίδι στο γήπεδο μας με την Κέρκυρα, ο συγκεκριμένος διαιτητής που μας έπαιζε με τον Παναθηναϊκό (Μάνταλος) ήταν ο τέταρτος. Θέλω να πιστεύω ότι η διαιτησία καλυτερεύει και όταν υπάρχει φόβος και «αποκεφαλισμός» όπως έγινε σε ορισμένους διαιτητές οι υπόλοιποι κοιτάνε να συνετιστούν».
Τέλος για τον κόσμο αλλά και το θέμα που δημιουργήθηκε στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό με τους οπαδούς του Πανσερραϊκών να μην μπαίνουν τελικά στο Ο.Α.Κ.Α. δήλωσε: «Εγώ είμαι πρόεδρος και δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με τους συνδέσμους. Για μένα δεν έγινε τίποτα. Εγώ έκανα το παν για μπούνε μέσα. Οι κύριοι ήθελαν να μπούνε με άλλο τρόπο. Η αστυνομία δεν το δέχτηκε. Είδατε τι γεγονότα είχαμε εκείνη την ημέρα και τι επεισόδια γίνανε. Εγώ προσφέρθηκα και τους έδωσα 15 προσκλήσεις σε όσους ήρθαν στο γήπεδο για την θύρα των VIP. Δεν είναι δυνατόν να ανοίξει θύρα για 15 άτομα. Τον Πανσερραϊκό δεν ήθελαν να δουν; Ήθελαν να δουν τα πρόσωπα τους στην τηλεόραση ή τον Πανσερραϊκό; Αφού η δυνατότητα να μπουν μέσα στο γήπεδο υπήρχε. Τους είπα αν θέλετε ελάτε να σας βάλω και μέσα σε ένα booth. Είναι λυπηρό σε ένα παιχνίδι να βλέπουμε άδειο γήπεδο στη θύρα 1 και 2. Ξέρετε ότι στο παιχνίδι με τον Άρη τη δεύτερη ημέρα ήταν δωρεάν και δεν μπορούσαμε να γεμίσουμε ένα γήπεδο με δωρεάν προσέλευση. Αυτό δε μας τιμάει. Προσπαθήσαμε πολλές φορές και με μείωση εισιτηρίων, φτάσαμε στο σημείο να έχουμε δωρεάν εισιτήριο και να μη γεμίσει το γήπεδο».

ΓΙΟΥΧΑΡΙΣΜΑ «ΑΞΙΖΕΙ» Ο ΆΡΗΣ…

Την αποστολή του Άρη υποδέχτηκαν φίλοι της ομάδας αποθεώνοντας τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή για τη νίκη στην Ισπανία. Αντί να γιουχάρουν τους ποδοσφαιριστές, χειροκροτούσαν και επευφημούσαν «μεθυσμένοι από το νέκταρ» της επιτυχίας αυτής. Αν θέλετε να διαβάσετε για την μεγάλη και ΙΣΤΟΡΙΚΗ νίκη του Άρη στην Ισπανία και η κουτσή Μαρία μπορεί να μιλήσει σήμερα. Σε όλα τα Μ.Μ.Ε. γίνεται εκτεταμένη αναφορά για την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας σε ισπανικό έδαφος και μάλιστα απέναντι στην κάτοχο του τροπαίου και του σούπερ καπ Ευρώπης. Κανείς όμως δε μας λέει τι γίνεται και από τα Τρίκαλα και τις Σέρρες ο Άρης μεταμορφώνεται στο δρόμο για την Ευρώπη. Κανείς δε ρωτάει τον κ. Κόκε γιατί εν Ελλάδι δε βάζει τα πόδια του στη "φωτιά" ενώ στο εξωτερικό παίζει όπως ο έφηβος που κάνει πρώτη φορά έρωτα. Κανείς δε ρωτάει τον κ. Μισέλ γιατί εντός συνόρων ανοίγει περίπτερο στην επίθεση, και εκτός είναι υπέρ του δέοντος προσηλωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα. Κάνεις δε ρωτάει τον κ. Μενδρινό γιατί στις ελληνικές διοργανώσεις ενδιαφέρεται πιο πολύ για τις κλιματικές αλλαγές από το εκάστοτε παιχνίδι ενώ στην ευρωπαϊκή διοργάνωση τρέχει σαν μηχανάκι στο γύρο του θανάτου. Κάνεις δε ρωτάει τους κ.κ. Φατί και Τόχα γιατί στο Europa league καταπίνουν τα χιλιόμετρα σαν καραμέλες ενώ στην Super League περπατάνε προσεκτικά λες και περιφέρονται σε κήπο και φοβούνται μην σπάσουν καμιά τριανταφυλλιά. Τέλος, κανείς δε ρωτάει τον κ. Κούπερ γιατί δεν έχει βρει τον τρόπο, τον Άρη της «Ελλάδας» να τον αντικαταστήσει με τον Άρη της Ευρώπης. Μια πιθανή απάντηση για όλα τα παραπάνω… http://psilagrammata.blogspot.com/2010/11/blog-post_09.html

ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΟΥ PASSING GAME ΤΗΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ

Σύμφωνα με τον Μανόλη Αναγνωστάκη, «ό,τι υπήρξε πριν από τον Άγιαξ -το συνειδητοποιήσαμε ξαφνικά- υπήρξε η προϊστορία του ποδοσφαίρου. Μετά τον Άγιαξ φάνηκε πως υποχρεωτικά πια άνοιγε η ιστορία», γράφει με νόημα το 1984. Αν ο Άγιαξ της δεκαετίας του ’70 χώρισε την ιστορία του ποδοσφαίρου από την προϊστορία και μας γνώρισε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο τότε η Μπαρτσελόνα διαχώρισε τη νεότερη ιστορία του ποδοσφαίρου με αυτό του μέλλοντος. Από τη μία η Ρεάλ που, όπως και ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε, παίζει με τις πιθανότητες του ποδοσφαίρου, κλείνεται σε ένα αμυντικό 4-5-1 στο μισό γήπεδο και περιμένει να δημιουργήσει τρεις κλασσικές ευκαιρίες ευστοχώντας στη μία, και από την άλλη η Μπαρτσελόνα που σβήνει από τον ποδοσφαιρικό χάρτη ότι γνωρίζουμε ως σήμερα εφαρμόζει το μπασκετικό passing game στο παιχνίδι της και ανοίγει έναν τελείως παρθένο κόσμο στον χώρο του ποδοσφαίρου. Τέλος οι ποδοσφαιριστές σημαίες που όλοι τους έψαχναν να τους βρουν και που μία ολόκληρη ομάδα έπαιζε για αυτούς. Τέλος οι Πελέ και οι Μαραντόνα και βεβαίως, τέλος οι «άμπαλοι» ποδοσφαιριστές που κρύβονται στο καλό σύνολο. Η μπάλα περνάει από τα πόδια κάθε ποδοσφαιριστή εξίσου, τα λάθη και οι σωστές ενέργειες αποτυπώνονται πλέον σε πραγματικά νούμερα και όχι σε ποσοστά. Το γήπεδο αλλάζει μέγεθος και από το 1/4 η μπάλα παίζεται σε ολόκληρο το γήπεδο ανάλογα με την περίσταση του 5λέπτου και όχι μονότονα σε 45λεπτα και 90λέπτα. Η μπάλα δε σηκώνεται για να γίνει κάποια back door (σέντρα), αλλά γυρίζει με υπομονή ώστε να βρεθεί η μπαλιά τρύπα που θα στείλει τον παίκτη απέναντι από το καλάθι (εστία). Και τέλος η κίνηση χωρίς τη μπάλα όπως στο καθαρό 4-3-3 με τους δύο εξτρέμ να αλλάζουν συνεχώς θέσεις είναι πλέον περιττό σε μία άμυνα που όλοι κρατούν τη θέση τους. Τελικά, I LOVE THIS GAME.