Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΥ ΑΡΗ

Όλοι αναρωτιούνται τις πταίει στον φετινό Άρη. Από το παιχνίδι με την Athletico και Bayern σε αυτά με τα Τρίκαλα και τη Λάρισα. Δε γίνεται οι ποδοσφαιριστές να «ξεχνούν» την μπάλα που γνωρίζουν σε τρεις ημέρες και να τη θυμούνται μετά από τρεις ημέρες και πάλι. Το rotation στον Άρη δεν υφίσταται. Πλην 2-3 παικτών όπως ο Κασναφέρης και ο Πορτίγια όλοι οι υπόλοιποι παίκτες έχουν μέσο όρο 5-6 παιχνίδια στα πόδια τους. Άρα άλλο είναι το πρόβλημα στον Άρη. Οι κίτρινοι δεν έχουν βάλει στόχους τη φετινή σεζόν. Όλα τα παιχνίδια τα βλέπουν το ίδιο. Σε έναν πόλεμο όμως με πολλές μάχες δεν γίνεται να πολεμάς με τον ίδιο τρόπο συνέχεια, χρειάζεται στρατηγική. Ο Άρης δεν έχει οριοθετήσει όμως τους στόχους του και άρα δεν έχει στρατηγική. Αυτό είναι το καλό σενάριο. Το κακό σενάριο λέει πως εντέχνως σύσσωμη διοίκηση και προπονητής έχουν βάλει στόχο την Ευρώπη όχι για να κάνουν καλή πορεία αλλά για να έχει η ομάδα καλή εικόνα, όπως συνέβη και στη Bay Arena. Έτσι το κασέ των ποδοσφαιριστών ανεβαίνει και ο Άρης μπορεί να μοσχοπουλήσει ποδοσφαιριστές που δεν αγόρασε και να κλείσει τρύπες. Την ίδια στιγμή ανεβάζει και το κασέ του ο Κούπερ που πήρε μια ομάδα που στην Ελλάδα δεν μπορεί να περάσει τα Τρίκαλα και βρίσκεται στην 5η θέση και στην Ευρώπη παρουσιάζει ένα αξιοπρεπές σύνολο με τη δική του μαεστρία. Και όλοι μένουν ευχαριστημένοι. Άλλωστε ποιος θα αγόραζε έναν Χαβίτο που θα βάλει ένα γκολ με την Λάρισα μπροστά σε ένα Χαβίτο που βάζει γκολ απέναντι στην Athletico.