ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Η αλήθεια είναι ότι ως λαός δεν αποτελούμε και το πρότυπο αυτού που ονομάζουμε "λάτρη του αθλητισμού". Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, δεν το πλησιάζουμε καν. Είμαστε πιθανότατα η χώρα με την μεγαλύτερη ψαλίδα στην δημοτικότητα μεταξύ των αθλημάτων και -το χειρότερο;- μοιάζει να έχουμε κάνει ξεκάθαρα τις επιλογές χρόνια τώρα.
Βεβαίως ένα καλό ερώτημα είναι, πως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα, όταν οι ίδιοι οι αθλητικοί συντάκτες που οφείλουν να έχουν μία ζωηρότερη και σφαιρικότερη ενημέρωση και κυρίως ενδιαφέρον, ανακαλύπτουμε με έκπληξη σχεδόν στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου ότι το τρίτο και το τέταρτο δημοφιλέστερα αθλήματα διανύουν τις κορυφαίες τους χρονιές την τελευταία εικοσαετία!
Έτσι είναι. Έπρεπε να σηκώσουν οι κοπέλες της Βουλιαγμένης το Τσάμπιονς Καπ της υδατοσφαίρισης, να κατακτήσουν δηλαδή την κορυφή της Ευρώπης, για να σκύψουμε πάνω από το σπουδαίο επίτευγμα, να μοιραστούμε τις στιγμές και να διαπιστώσουμε ότι συνολικά το ελληνικό πόλο βρέθηκε σε τρία ευρωπαϊκά φάιναλ φορ και διεκδικεί τη συμμετοχή του σ’ ένα ακόμη!
Οι κοπέλες της Βουλιαγμένης κατέκτησαν το Τσάμπιονς Καπ, οι κοπέλες του Ολυμπιακού ήταν παρούσες στο φάιναλ φορ του LEN TROPHY, οι άντρες του Πανιωνίου θα αγωνιστούν στον διπλό τελικό του LEN TROPHY και αυτοί του Ολυμπιακού διεκδικούν την είσοδό τους στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας.
Εφ’ όσον οι «ερυθρόλευκοι» δικαιώσουν τα προγνωστικά και προκριθούν σε βάρος της κροατικής Μλάντοστ θα μιλάμε για την κορυφαία σε επίπεδο εκπροσώπησης σε τελικές φάσεις χρονιά της υδατοσφαίρισης, ξεπερνώντας εκείνη του 1999 όταν δώσαμε το παρών σε τρία φάιναλ φορ με τις ομάδες ανδρών του Ολυμπιακού και του Ν.Ο.Πατρών και τις γυναίκες του Ολυμπιακού.
Σε επίπεδο τίτλων βέβαια, καλύτερη χρονιά μας ήταν το 2003, όταν οι γυναικείες ομάδες της Γλυφάδας και της Βουλιαγμένης κατέκτησαν το Τσάμπιονς Καπ και το LEN TROPHY αντίστοιχα, ενώ το 2002 οι άντρες του Ολυμπιακού κατέκτησαν το Τσάμπιονς Λιγκ και το Σούπερ Καπ. Μία επίδοση που μπορούμε να ισοφαρίσουμε και -γιατί όχι;- να ξεπεράσουμε…
Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στο πόλο, στο βόλεϊ ισοφαρίσαμε την κορυφαία επίδοση του 1995, με τέσσερις ομάδες μας σε φάιναλ φορ. Τότε ήταν ο Ολυμπιακός στο Πρωταθλητριών ανδρών (3ος), η Ορεστιάδα στο Συνομοσπονδίας ανδρών (2η), ο Άρης στο Κυπελλούχων ανδρών (4ος) και οι γυναίκες του Παναθηναϊκού στο Κυπελλούχων (4ες).
Φέτος δώσαμε για πέμπτη φορά το παρών σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ανδρών (1992, 2002, 2005, 2006 και 2009) με εκπρόσωπο τον Ηρακλή, ήμασταν στον τελικό του TOP TEAMS CUP ανδρών με τον Παναθηναϊκό, στον τελικό του Τσάλεντζ Καπ γυναικών με τον Παναθηναϊκό και στο φάιναλ φορ του Τσάλεντζ Καπ ανδρών με την Ε.Α.Πατρών.
Το γεγονός ότι δεν κατακτήσαμε κάποιον τίτλο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μειώσει την αξία του επιτεύγματος ή να περιορίσει τη σημασία που οφείλουμε όλοι να δείξουμε στην προσπάθεια των Ελλήνων αθλητών να πετύχουν την πολυπόθητη υπέρβαση.
Γιατί ενώ όλοι θυμόμαστε στιγμή προς στιγμή της ταυτόχρονη παρουσία Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού σε δύο φάιναλ φορ της μπασκετικής Ευρωλίγκας (τρία με τη φετινή), ελάχιστοι έχουν αποθηκεύσει στον σκληρό δίσκο του μυαλού τους, ότι αντίστοιχη επίδοση είχαμε και στο βόλεϊ ανδρών το 2002 με τον Ολυμπιακό να κατατάσσεται δεύτερος και τον Ηρακλή τρίτο στο φάιναλ φορ στο Οπάλε της Πολωνίας.
Ακόμη κι αν αγνοούσαμε πριν από ένα μήνα τα περισσότερα από τα παραπάνω, η σημερινή περιήγηση είναι μια καλή ευκαιρία για να θυμόμαστε τουλάχιστον εφ’ εξής. Ίσως έτσι αποτελέσουν ένα ερέθισμα για να αφιερώσουμε λίγο χρόνο σε όσους διεκδικούν -δυστυχώς βουβά- την προσοχή μας χρόνια τώρα και να αγκαλιάσουμε με μεγαλύτερο ενδιαφέρον αυτή τους την προσπάθεια.
ΠΗΓΗ:contra.gr