Απεργούμε;

E-mail αναγνώστριας αναφέρει:
Καλησπέρα,
Είμαι 23 ετών και «εργάζομαι» σε εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας. Έχω σπουδάσει Δημοσιογραφία σε ιδιωτική σχολή. Αύριο η εφημερίδα δε θα κυκλοφορήσει, όπως όλες άλλωστε, λόγω της απεργίας. Εγώ «εργάζομαι» στην εφημερίδα ένα χρόνο χωρίς να έχω πάρει ποτέ ούτε ένα ευρώ για την εργασία μου. Περιμένω υπομονετικά να μπω στο μισθολόγιο αλλά κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται σύντομα. «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα», μου λέει συνεχώς ο διευθυντής και συμπληρώνει: «Δε βλέπεις τι γίνεται; Εδώ απολύουν κόσμο». Συγχρόνως, δεν μπορώ να μπω σε καμία Ένωση καθώς δεν εχω ένσημα. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να ζητήσω από καμία Ένωση να με προστατέψει. Δεν μπορώ να απευθυνθώ σε καμία Ένωση για δουλειά αλλού, και τέλος δεν παίρνω χρήματα από καμία Ένωση για διαφημίσεις.
Την ίδια στιγμή ο διευθυντής μου και πολλοί συνάδελφοι μου εργάζονται σε εφημερίδα, σε ραδιόφωνο, σε ιστοσελίδα ενώ κάποιοι εξ’ αυτών και σε τηλεοπτικό σταθμό. Αλλά καμία Ένωση δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει αυτό καθώς όλοι αυτοί είναι μέλη των Ενώσεων και συναποφασίζουν για το δικό τους μέλλον.
Απεργία των δημοσιογράφων λοιπόν σήμερα. Οι Ενώσεις συμμετέχουν στην απεργία και άρα συμμετέχουν και οι δημοσιογράφοι-μέλη.
Η απορία που έχω μετά από όλα αυτά: Τελικά εγώ απεργώ; Και αν ναι γιατί;

Απάντηση: Μήπως καλύτερα θέλεις να μιλήσουμε για την τετραγωνοποίηση του κύκλου που μοιάζει πιο εύκολο;
Και κάτι ακόμη. Η Δημοσιογραφία ως 4η εξουσία φέρει τις παθογένειες των υπόλοιπων τριών.