Αφού δε μας κοιτάτε στα μάτια σας γυρίζουμε την πλάτη..

Αυτό θα μπορούσε να είναι το σύνθημα της μαθητιώσας νεολαίας στους πολιτικούς του τόπου. Και δικαιολογημένα δεν μπορούν οι πολιτικοί του «χθες» (ασχέτως αν συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται πολιτικά και σήμερα), να κοιτάξουν στα μάτια την νεολαία για πολύ απλούς λόγους. Γιατί χρειάστηκαν μία σειρά από ψέματα για να φτάσουμε στη σημερινή εξέλιξη. Ψέματα όπως: Γ. Παπακωνσταντίνου: «θα επιστρέψουμε στις αγορές το 2012», Ε. Βενιζέλος: «θα επιστρέψουμε στις αγορές το 2014»και Γ. Παπανδρέου: «Μπορούμε να επιστρέψουμε στις αγορές χωρίς αναδιάρθρωση». Γιατί μιλάνε για «κούρεμα» του χρέους 50% αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρότερο καθώς δεν αναφέρετε στο σύνολο αλλά στις υποχρεώσεις προς τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες. Γιατί χρειαστήκαμε την Ε.Ε. σαν «μάνατζερ» για να διαπραγματευτούν για εμάς με τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες. Γιατί έχουν το θράσος και μιλάνε εξ’ ονόματος του λαού (Γ. Παπανδρέου: Ο λαός θέλει αλλαγές όχι εκλογές) ενώ ποτέ δεν πήραν εντολή για τις πράξεις τους. Γιατί μόνοι σας είστε ανίκανοι να κάνετε το αυτονόητο και χρειάζεστε την μόνιμη παρουσία ελεγκτών της Τρόικα (Θ.Πάγκαλος: Το μνημόνιο είναι ευκαιρία για τον τόπο). Γι’ αυτό, κρατήστε τα μάτια σας στο έδαφος, ούτως ή άλλως μόνο πλάτες θα βλέπεται..

Ο νέος Κ.Α.Π. της Ε.Π.Ο.!!

Άρθρο 1Α Επιτρέπετε η ρίψη αντικειμένων στον αγωνιστικό χώρο εφόσον δεν προκαλούν σοβαρό τραυματισμό αθλητού ή διαιτητού. Άρθρο 1Β Εφόσον το αντικείμενο (π.χ. κέρμα) τραυματίσει μερικώς τον αθλητή ή τον διαιτητή με δυνατότητα συνέχισης του παιχνιδιού, ο διαιτητής πρέπει να συνεχίσει το παιχνίδι. Σε περίπτωση που υπάρξει σοβαρός τραυματισμός ο διαιτητής ΔΙΝΕΤΑΙ να διακόψει τον αγώνα. Άρθρο 2 Σε περίπτωση που Πρόεδρος ή μεγαλομέτοχος ομάδας πετάξει αντικείμενο (π.χ. ποτήρι- μπουκάλι) δεν κινείται η αυτόφωτη διαδικασία αλλά πρέπει να υπάρχει μήνυση από φυσικό πρόσωπο. Σε περίπτωση που το πρόσωπο διαφέρει τότε επιτρέπονται οι συλλήψεις ακόμη και η κατάργηση του ιδιώνυμου. Άρθρο 3 Απαγορεύεται ρητός η είσοδος οποιουδήποτε πλην των ομάδων και των διαιτητών στον αγωνιστικό χώρο. Από το νόμο εξαιρούνται οι Βουλευτές Θεσσαλονίκης. Άρθρο 4 Ο διαιτητής απαγορεύεται να διακόψει ή να μην ξεκινήσει τον αγώνα για ασήμαντες λεπτομέρειες όπως: επεισόδια εκτός γηπέδου πριν τον αγώνα, επεισόδια κατά τη διάρκεια του αγώνα ή στην ανάπαυλα, αντεθνικά και ρατσιστικά συνθήματα. Σοβαρός λόγος διακοπής ή αναβολής αγώνα από το διαιτητή λογίζεται η ανάρτηση πανό κατά των πολιτικών ή τα συνθήματα ιδίου περιεχομένου. Άρθρο 5 Ο πρόεδρος της Ε.Π.Ο. νομιμοποιείται να σφυρίξει τη λήξη παιχνιδιού για όλουσ τους παραπάνω λόγους.

Όταν το μέλλον δακρύζει…

Η Βουλή των Ελλήνων εμπιστεύεται και σέβεται την κρίση και την άποψη του ελληνικού λαού. Αυτό εκδηλώνεται με την ύψιστη εκδήλωση Δημοκρατίας, τις εκλογές. Τα ερωτήματα που τίθενται όμως είναι πολλά:
Γιατί δεν εμπιστεύεται και δε σέβεται η κυβέρνηση την άποψη του ελληνικού λαού που λέει ΌΧΙ στο πολυνομοσχέδιο; Και αν θεωρούν ότι δεν είναι έτσι γιατί δεν έχουν τολμήσει δημοψήφισμα (ένας ακόμη τρόπος εκδήλωσης της Δημοκρατίας);
Ένα ακόμη ερώτημα που τίθεται αφορά το πόσο ηθικό είναι για μια κυβέρνηση να πράττει ακριβώς τα αντίθετα, όσον αφορά την οικονομική πολιτικής (περικοπές, μείωση μισθών και συντάξεων) από αυτά που υποσχόταν προεκλογικά. Ο λαός έδωσε εντολή στον Γιώργο Παπανδρέου να πάρει τα σκήπτρα της χώρας για να υλοποιήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις και το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε πριν το άνοιγμα των καλπών. Άρα, κάθε παρέκκλιση από αυτό αποτελεί προδοσία, όχι στην πατρίδα, αλλά στην ψήφο του Έλληνα πολίτη, στην ίδια τη Δημοκρατία
Όσον αφορά την οικονομική πολιτική δε θα εκφέρω άποψη. Αυτό που θα τονίσω όμως είναι ότι το δρόμο για τη μάχη τη δείχνει ο στρατηγός (μια και βρισκόμαστε σε πόλεμο όπως λέει ο Πρωθυπουργός και ο Υπ. οικονομικών). Έτσι το δρόμο της λιτότητας πρέπει να τον δείξουν οι (300) άρχοντες της Βουλής όχι ανταλλάσοντας τα αυτοκίνητα των 2000cc με 1600cc αλλά, ψηφίζοντας νομοθέτημα που θα ορίζει τις απολαβές των βουλευτών στο ύψος του κατώτερου μισθού και το ύψος της βουλευτικής σύνταξης στο ύψος της κατώτερης σύνταξης. Με αυτό τον τρόπο οι βουλευτές θα ζούσαν και θα πορεύονταν με τα απαραίτητα όπως ακριβώς και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά όχι μόνο για αυτούς γράφτηκε άλλη μια μαύρη σελίδα στην πολιτική ιστορία του τόπου και υπογράφτηκε με αίμα ενός 54χρονου αγωνιστή.