Νιώθω βιασμένος!!

Τη στιγμή που άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, τη στιγμή που 1 εκ. συμπολίτες μας βιώνουν το δράμα της ανεργίας και της αβεβαιότητας του μέλλοντος τους, τη στιγμή που συνάνθρωποί μας χάνουν το σπίτι τους και την περιουσία τους την ίδια στιγμή οι πολιτικοί μας, μας βιάζουν ψυχολογικά. Μας βιάζουν καθημερινά με εκβιασμούς, ψέματα και μπλόφες. Μπλοφάρουν λες και οι ζωές μας, το μέλλον μας είναι μερικές μάρκες σε τραπέζι του πόκερ. Θέτουν διλλήματα του τύπου πως θέλετε να πτωχεύσετε εντός ή εκτός του ευρώ. Λένε ψέματα προεκλογικά ότι χρήματα υπάρχουν και εφαρμόζουν πολιτική εκδιαμέτρου αντίθετη με τις προγραμματικές τους δεσμεύσεις. Κάνουν λόγο για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ενώ δηλώνουν ότι η μόνη υπόσχεση αφορά τους συνταξιούχους και τους πολύτεκνους προετοιμάζοντας το έδαφος για δηλώσεις τύπου «Δεν μπορούσαμε να αλλάξουμε τίποτα έτσι όπως τα συμφωνήσανε». Λένε ότι συνυπογράφουν τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου αλλά συγχρόνως θέλουν εκλογές για διαφορετική πολιτική, χωρίς όμως να μας λένε πόσα περιθώρια αφήνουν οι συμφωνίες για μια άλλη οικονομική πολιτική. Βιάζουν καθημερινά όχι μόνο την τσέπη μας, όχι μόνο την ψυχολογία μας αλλά και τη νοημοσύνη μας. Για να μπορέσει να αναλογιστεί κάποιος τον παραλογισμό της πολιτικής ηγεσίας εκτός των ψεμάτων, των εκβιασμών και της παραπληροφόρησης έχουμε φτάσει σε σημείο να μιλάμε για ψήφο εμπιστοσύνης στον πρωθυπουργό για να… παραιτηθεί!!! Μας είπαν ότι το κράτος πρέπει να μικρύνει και το κάνανε. Μας είπαν ότι οι συντάξεις και οι μισθοί πρέπει να κοπούν και το κάνανε. Μας είπαν ότι χρειάζονται και άλλα μέτρα λιτότητας και τα εφαρμόσανε. Μας είπαν επίσης, ότι το πολιτικό σύστημα περνάει κρίση χωρίς όμως να γίνει ούτε μία συζήτηση, ούτε μία πρόταση για την αλλαγή του. Μια αλλαγή στο πολιτικό σύστημα που θα φέρει τους πολίτες όχι κοντά στην πολιτική, κοντά είναι ήδη, αλλά κοντά στους πολιτικούς. Δυστυχώς, το πολιτικό μας σύστημα δε δίνει ασυλία στους βουλευτές μόνο όσον αφορά το νόμο, δίνει και μια άλλη ασυλία που έχει να κάνει με την κρίση και τη θέση των πολιτών. Μια ασυλία που δεν επιτρέπει στο λαό να πάρει πίσω την υπογραφή του σε περίπτωση που κάποια κυβέρνηση αθετήσει το προεκλογικό συμβόλαιο που πρότεινε. Η οικονομία μας δεν είναι μας, γιατί αν ήταν δική μας δε θα έπεφτε λόγο σε Σαρκοζί και Μέρκελ τι ξοδεύουμε και που. Αυτό που είναι δικό μας όμως δεν πρέπει να το απολέσουμε. Δεν πρέπει να απολέσουμε την ευκαιρία να δείξουμε το δρόμο για έναν διαφορετικό πολιτικό κόσμο που η άποψη του καθένα θα έχει σημασία και δε θα την πετάμε στο καλάθι της ανακύκλωσης ισοδυναμώντας το με άκυρο αν πάνω της έχει μόνο λευκό. Μόλις ξεκινήσει μία τέτοια κουβέντα θα σημαίνει ότι ο καρκίνος της εξουσίας έχει νικηθεί και τότε η χώρα θα αποκτήσει ανοσία σε τέτοιου είδους παθογένειες. Τότε, δε θα σταματήσω να νιώθω βιασμένος αλλά θα είμαι σίγουρος ότι δε βιάσουν ξανά τη νοημοσύνη κανενός πολίτη επόμενων γενεών.

Πτωχεύουμε ή πτωχεύουμε..

Αυτό είναι επί της ουσίας είναι το ερώτημα που θα τεθεί εφόσον πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα. Αν θέλουμε να πτωχεύσουμε με τον τρόπο που αποφασίστηκε λίγες ημέρες πριν ή αν θέλουμε να πτωχεύσουμε διαφορετικά, μόνοι μας. Είναι σαν να ρωτάς κάποιον, πως θέλει να πεθάνει χωρίς όμως να του δίνεις την επιλογή να ζήσει. Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή. Αφού πέτυχαν δια νόμου μεταξύ άλλων, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, μείωση του κατώτατου μισθού και σύνταξης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, διευκόλυνση των απολύσεων και των αποζημιώσεων για τους εργοδότες, απολύσεις στον δημόσιο τομέα, μείωση του αφορολόγητου, αύξηση του ΦΠΑ και εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης και κίνηση σε βάθος χρόνου, υπόγραψαν στη συνέχεια μνημόνιο συνεργασίας με τη Γερμανία το οποίο έχει διαμορφώσει η γερμανική επενδυτική τράπεζα KfW με σκοπό την χρηματοδότηση γερμανικών εταιριών. Εν ολίγοις, αφού έχουν ανεβάσει τον αριθμό του «προθυμοποιημένου» εργατικού δυναμικού (ανέργων) και έχουν μειώσει τις ασφαλιστικές δικλίδες ασφαλείας για τους εργαζόμενους λένε στις εταιρείες του εξωτερικού ελάτε να επενδύσετε. Και δεν είναι μόνο αυτό. Την ίδια στιγμή, που μέσω του μνημονίου συνεργασίας με τη Γερμανία λύνονται οι οικονομικές διαφορές του ελληνικού δημοσίου προς τις γερμανικές εταιρίες (Siemens), δεν προβλέπεται τίποτα για τις οφειλές των γερμανικών εταιρειών προς το ελληνικό δημόσιο όπως αυτής που εκμεταλλεύεται από το 2001 τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών "Ελευθέριος Βενιζέλος" και χρωστά 500 εκ ευρώ. Ενώ λοιπόν έχουν συμβεί όλα τα παραπάνω, τώρα η ελληνική κυβέρνηση ζητάει την γνώμη του λαού για τον τρόπο πτώχευσης της χώρας. Ιδού του λόγου το αληθές: Ο οίκος αξιολόγησης κρατών Fitch, έβγαλε πόρισμα σύμφωνα με το οποίο θεωρεί το κούρεμα που συμφωνήθηκε για το ελληνικό χρέος πτώχευση, ασχέτως αν είναι εθελοντικό. Επίσης, εκτιμά ότι θα γίνει νέο κούρεμα 85%. Συγχρόνως και μετά την ανακοίνωση για δημοψήφισμα, ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε: «Δεν μπορώ να αποκλείσω την πτώχευση της Ελλάδας στην περίπτωση ενός 'όχι' στο δημοψήφισμα». Μελλοθάνατοι, το μέλλον είναι στα χέρια σας.