Επειδή συμβαίνει να γίνομαι αποδέκτης πολλών e-mail που αφορούν τις μεταδόσεις και τις περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων, αλλά ακούω και στο ραδιόφωνο τις αντιδράσεις και τις ευαισθησίες των ακροατών, δεν μπορώ παρά να μπω στον πειρασμό να αναφέρω τις παρακάτω προσωπικές απόψεις. Και αδιαφορώ αν συμφωνήσετε ή όχι. Ούτε με ενδιαφέρει να πείσω κανέναν, απλά με ενοχλούν αυτά που διαβάζω και το καταθέτω. Αλλωστε σέβομαι, όπως θα καταλάβετε, την όρασή σας. Για την κρίση σας δεν μπορώ να ξέρω... Σε ένα ρυθμό τρέλας που το σύστημα έχει βάλει τη ζωή μας και την έλλειψη μέτρου και επιπέδου, έχει παρεξηγηθεί ο ρόλος του δημοσιογράφου που περιγράφει ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Το πρώτο και σημαντικό είναι ότι ο δημοσιογράφος δεν έχει θεσμικό ρόλο ώστε να δίνει ετυμηγορία, για το αν μια φάση είναι πέναλτι ή οφσάιντ ή φάουλ ή αν η μπάλα πέρασε τη γραμμή. Κάνει μια προσωπική εκτίμηση, που ωστόσο...
α. Δεν ωθεί τον διαιτητή να πράξει ανάλογα, καθώς αυτός σίγουρα δεν τον ακούει!
β. Δεν επηρεάζει τον παρατηρητή στην βαθμολογία του διαιτητή.
γ. Δεν μπορεί να αλλάξει την όποια γνώμη του θεατή, που έχει ανάλογη όραση και μπορεί να κρίνει ο ίδιος τι είναι αυτό που είδε. Ο περιγράφων μπορεί μόνο να διευκρινίσει τι ισχύει κατά περίπτωση σε ένα κανονισμό, που ο θεατής ίσως να μην γνωρίζει. (Σημείωση: Αν θεωρείτε ότι υπάρχουν δημοσιογράφοι που μπορούν να σας αλλάζουν γνώμη σε πράγματα που βλέπουν τα ματάκια μας, είτε πρέπει να δείτε οφθαλμίατρο είτε να τους κατηγορήσετε για σοφιστές και επικίνδυνους για την κοινωνία). Η δουλειά του περιγράφοντα είναι να λειτουργεί προσθετικά στην εικόνα, μεταφέροντας το κλίμα και δίνοντας τη δυνατότητα να γνωρίζει ο θεατής ποιός ποδοσφαιριστής δρα και πώς σε κάθε φάση. Κάθε εκτίμηση φάσης, απόφασης, απόδοσης παικτών, διαιτητών και προπονητών είναι καθάρα προσωπική. Αν τώρα διαφέρει από αυτήν του θεατή, τι πρέπει να γίνει; Τα όσα γραφώ παρακάτω ισχύουν και για σένα και για μένα, αλλά χρησιμοποιώ δεύτερο πρόσωπο, για την οικονομία του λόγου.
Καταρχήν δεν μπορεί να αλλάξει κανείς αυτό που βλέπουν τα μάτια σου! Αν φοβάσαι ότι τα λεγόμενα θα επηρεάσουν τους άλλους θεατές, που δεν έχουν τη δική σου... ικανότητα, μην ανησυχείς! Μπορεί να υπάρχουν πολλοί θεατές με χειρότερη κρίση από σένα, αλλά να είσαι σίγουρος ότι υπάρχουν και πολλοί με καλύτερη από τη δική σου!
Αν νομίζεις ο κάθε δημοσιογράφος μπορεί να διαμορφώνει συνειδήσεις, υποτιμάς πολύ την κοινωνία που ζεις και αν επιμένεις ότι είναι ευάλωτη, θα πρέπει να αναζητήσεις αλλού τις αιτίες! Και το πλέον σημαντικό! Που είναι και το μεγάλο μου παράπονο... Ποτέ μα ποτέ δεν έχω πάρει ένα e-mail, που να κριτικάρει έναν περιγράφοντα, σε αυτή την περίπτωση περιλαμβανομένου και εμού, για την χρήση της ελληνικής γλώσσας και το αν προφέρει λάθος ονόματα, ή αν δεν βρίσκει τον σωστό παίκτη που έχει τη μπάλα ή που έκανε τη σέντρα. Και βγάζω το απλό συμπέρασμα! Σήμερα δεν μας ενδιαφέρει αν το παιδί μας ακούει διαστρεβλωμένα ελληνικά ή αν μεταφέρεται λάθος μια πληροφορία, αλλά μας ενδιαφέρει να ακούει αν μια φάση ήταν πέναλτι ή όχι! Θα μου πείτε, ποιός είμαι εγώ, που παρακολουθώ έναν αγώνα, για να κρίνω τα ελληνικά του άλλου; Πανεπιστημιακός; Οχι, αλλά ούτε πανεπιστημιακός του ποδοσφαίρου είσαι... Και στο φινάλε, η παιδεία δίνει προτεραιότητα στο να ξέρεις πρώτα σωστά ελληνικά και μετά κανονισμούς ποδοσφαίρου! Εκτός αν νομίζεις ότι το δεύτερο αξίζει περισσότερο από το πρώτο!
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει για μια ακόμα φορά να αποθεώσουμε τον θρίαμβο της βλακείας!
novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου